onsdag 31. desember 2014

Serviettar til nyttårsfesten


Godt nyttår! 

Festen er faktisk over for slitne småfuglar allereie klokka åtte, det smell og bråkar i kvar ein verdskrok i kveld, men dei små søv, utslitne av kruttrøyk og festleg herjing. Vi vaksen er ganske utslitne også...
Litt seint ute med å gje tips om serviettbretting til nyttårsfesten, men desse er morosame til eit festleg nyårslag! 


Smellbonbon-serviettar med ein liten forrett...


Vanleg heilt utbretta serviett med litt godsaker nederst, klar for innrulling. 

Rullerullerulle.

Ny serviett med annan farge, rett frå pakken utan å faldast ut, leggast under og rullast utanpå. Mine utanpå-serviettar var ikkje heilt så store som dei inni med litt struktur-trykk, men det er truleg uviktig for resultatet.
Rull saman og knyt i begge endar med litt gåveband, krøll litt i endane. Ein napkin cracker til kvar gjest, til dømes ein på kvar tallerken! Dette er ein av dei artigaste, enklaste og raskaste måtane å brette serviettar på!




torsdag 25. desember 2014

Sju slag til jul

Endeleg jul! Det luktar pinnekjøt og heimelaga pølser i heile huset, alle er nøgde og gler seg til kvelden. 

Og endeleg ferdig med dette digre julekakeprosjektet. Rykande ferske resultat frå det store slaget i julestova, er no klare. 

Våre sju slag, basert på fem kampar med to helsige taparar i kvar gruppe, er no dei som ligg att på brettet når alle slaga er ferdigspela. (Og oppskriftene ligg mellombels i ei eiga fane øvst på framsida på bloggen)


Og dei som stod sigrande att til slutt, var desse: 
Sterke pepperkaker og brune pinnar frå gruppe 1. Krumkaker frå gruppe 2. Kokosmakroner og ormebol frå gruppe 3. Berlinerkransr frå gruppe 4 og juleroser frå gruppe 5. Alle hjarte gler seg til å ete både vinnarar og taparar i denne konkurransen. Og heldigvis har matlysten på julekaker kome attende til alle her i reiret...



Gledeleg jul til alle! 


torsdag 18. desember 2014

Det store julekakeslaget

No er det store julekakeslaget i gang for alvor, å finne dei sju slaga kaker som skal vere tradisjonen i vår heim. Tre av fem rundar er ferdigspela. Fem av fem familiemedlemmer liker julekaker. Ein av fem familiemedlemmer er veldig lei av julekaker allereie. Og to av fem familiemedlemmer synes dette har blitt altfor mykje baking for ei vanleg jul.
Alle oppskriftene på julekakene finn ein under den spesiallaga fana Julekakeoppskrifter øvst på sida.

Runde 1:
Sterke pepperkaker
Brune pinnar, karamellpinnar
Konfektkaker med mandlar og sjokolade
Ingen jul utan dei sterke pepperkakene, med nykverna svart pepper! Men i denne gruppa har i grunnen alle fortent ein plass blandt dei sju. Sterke pepperkaker kjem på ein klår førsteplass, men brune pinnar var overraskande godt, og er alt oppetne. Dei karamelliserast i omnen og er herleg seige og med eit lite nøttestrø. Dei er klåre favorittar til å bli heldige taparar...
Det er dårleg nytt for konfektkakene, som dessverre ikkje vart så bra som dei kan bli, det vart noko i overkant mykje smør i forhold til mjøl denne gongen, og dei flaut litt for mykje utover. Konfektkakene minner om cookies med nøtter og sjokolade, men er kanskje litt for enkle...

Gruppevinnaren er STERKE PEPPERKAKER!

Runde 2: Ikkje ferdigspela
Sandkaker
Så langt er berre sandkaker laga, og det står att både berlinerkransar og sandnøtter. Berlinerkransar har tidlegare år vore veldig gode...
Sandkaker har skålda malte mandlar og ein god, litt paideigaktig, smak. Sandkakene har den fordelen at dei kan fyllast, og sandkaker med moltekrem er jo eit sikkert dessertstikk. Sandkaker med villbringebærsyltetøy er ein syrleg kombinasjon som også er veldig godt. 

Runde 3: Ikkje ferdigspela
Smultringar
Krumkaker (trompetkaker)
Det manglar enno glaskaker i denne gruppa, og dei bør vere gode, for fugleungen elskar trompetkakene! Som sandkaker er desse veldig gode å fylle med noko, fordelsaktig noko som gir litt syrleg smak. Eit år hadde vi krumkaker med rørte blåbær i krem, det var ein strålande dessert! Krumkakeoppskrifta er god, gir tynne kaker som er så lette at ein trur ein held blonde i hendene...

Varme smultringar er også verkeleg godt i ein kald kveld, og den kveldsmaten vi åt ved bålplassen i skogen gjorde seg med varme smultringar til dessert! Det går rykte om at smultringar held seg om dei blir frosne ned, og no ligg det ring på ring i fryseboksen, i porsjonspakkar.

Gruppevinnaren er ikkje klar.

Runde 4:
Ormebol
Marengstoppar, pikekyss
Kokosmakroner
Ormebol høyrest kanskje ikkje så julete ut, men dei lever opp til namnet sitt der dei eser ut og fresar og boblar inne i steikeomnen. Det er marengs med mandlar og sjokolade. Ein del vart laga med berre mandlar, og då er heile denne runden julekaker utan mjølk. 
Marengstoppar eller pikekyss er enno enklare, dei er berre laga av eggekvite og sukker, og er enkelt godt. Det er ofte eit slags biprodukt av julekakene, fordi det gjerne trengs fleire eggeplommer enn eggekviter.
Kokosmakroner er laga av mykje det same som ormebol og pikekyss, men med kokos, sjølvsagt. Eg veit ikkje heilt om eg fekk desse til, heile konseptet med å blande inn kokos gjer meg litt vondt, og eg klarte faktisk ikkje å ete meir enn ein halv. Dei som har smakt dei, synest dei er klissete og gode. Kokosmakronar kan også bli ein heldig tapar i denne samlinga, men moglegvis med ei anna oppskrift eller litt betre hell på kjøkkenet når dei skal lagast neste gong.

Gruppevinnaren er ORMEBOL!

Runde 5: 
Kvite kakemenn
Juleroser (s-deig)
Pecankjeks med brunt sukker
Kvite kakemenn er ein klassikar frå barndommen, og er ei barnevenleg julekake som er lett å ete. Den inneheld nesten berre sukker, vatn og hornsalt. Desse kan også ha godt av å bli etne medan dei er få dagar gamle, eller frysast ned. Dei kan også målast på, noko fugleungen gjorde og skapte ei reint makaber stemning med all den raudfargen ho smurde utover nissen sin mage. Og at nabonissen fekk raudfarge på hendene og litt på skjorta gjorde ikkje situasjonen mindre makaber...

Juleroser er samansetjinga av s-deig og sprutkjeks og eit ønske om å prøve ut funksjonane på mitt tohands-instrument for kjekslaging, eit våpenliknande leiketøy som er nygamalt. Men kakene smaka og lukta herleg av sitronskal og litt sitronsaft, og var spesielt nette og søte som små blomar. Eg valde eit litt søtare namn på dei enn ormebol, og dei gjer seg godt på kakefatet. Desse vart baka med mjølkefri margarin. 

Pecankjeks kom litt ut av det blå gjennom Pintrest, og er søte kjeks med litt grovt mjøl, glasur med brunt sukker, melis, mjølk og smør, pecannøtt som dekorasjon og den siste resten av kokesjokoladen som den siste spissen. Avisbodet fekk (tradisjonen tru) ein liten kakeboks med dette som takk for innsatsen med å bringe oss avisa kvar morgon, og unngå å vekke oss når han kjem klokka fem.

Gruppevinnaren er JULEROSER!

Men for å vere heilt ærleg, no er eg veldig lei julekaker. Eg har berre tre igjen, to av dei i kjøleskapet, og eg reknar med å bli ferdig i morgon. Men då veit eg jammen ikkje om eg kjem til å ete julekaker igjen i det heile. 
Joda. Eg gjer nok det. Sjølv om den siste smultringen enno kjennast i halsen, så vil det nok freiste igjen seinare. Men berre å sjå desse bileta igjen gjer meg litt dårleg. Og i følge litteraturen kan det gå verkeleg ille med dei som bakar for mykje...

Det bor en gammel baker
på en bitte liten øy. 
Han er så lei av kaker 
og krem og syltetøy. 
Men han må sitte likevel 
og spise sine kaker selv. 
For han bor helt alene 
på en bitteliten øy. 

Når små og store båter
går dampende forbi, 
da sitter han og gråter 
i sitt varme bakeri, 
og spiser loff og fattigmann, 
for ingen kunder går i land. 
Og han er helt alene på 
på en bitte liten øy. 

Det var en gammel baker
på en bitte liten øy. 
Han åt for mange kaker 
med krem og syltetøy. 
Forleden dag så satt han død 
midt i en haug av wienerbrød. 
Og nå bor ingen baker 
på en bitte liten øy. 

(Inger Hagerup)

onsdag 10. desember 2014

Sju slag til jul (førebuing til det store julekake-slaget)


Eg synest det skal vere julekaker, det høyrer liksom med når ein lagar jul heime hos seg sjølv. Heime i min barndomsheim var det mange kaker, og eg hadde mykje av gleda og etter kvart litt av ansvaret etter kvart for at det var slik. Det skal helst vere sju slag også. Men kva for sju slag? Kven gjer seg fortent til å vere dei sju faste i boksane?

Eg starta tidleg i julesesongen og tenkte litt på kva for julekaker eg tenkte meg å lage til jul.

På obligatorisk-lista:

Pepperkaker - sånn er det berre...

Kvite kakemenn - sånn er det også berre...

Krumkaker - fordi det er som blondestrikking (thin lace), men smakar mykje betre...

Konfektkaker med sjokoladebitar og nøtter - nesten som sjokoladebitkjeks

Kokosmakroner - fordi mannen har vakse opp med det

Berlinerkransar - fordi det er vanskeleg, men eg har fått det til fint før... 

Ormevepsebol - marengsvariant med ekstra godsaker innanfor den fine yta...

På kanskje-lista:

Sandkaker - som små skjell fylt av julestemning

Sandnøtter - kan brukast som spelebrikker viss ein manglar nokon

S-kjeks - lett smak av sitron (og eg har faktisk kjøpt utstyr ein gong utelukkande for å lage dette)

Serinekaker - freistande bilete i ei bok, eller kanskje heller pecankjeks

Glaskaker - med morosamt vindauge av smelta knust drops...

Brune pinnar - karamellpinnar som smeltar i munnen...

Smultringar - så gode, men så lite haldbare...

På er det lov å kalle det for julekaker-lista:

Risbollar

Pikekyss

Dette er starten på fleire innlegg om slaget om julekakene. Det er slaget om juletradisjonen, om heider, ære og ein fast plass i boksen. Dette er alvor.
14 oppskrifter skal bli til sju! (Risbollar blir elegant omforma til ein del av konfekt-avdelingen, som ikkje er eit kakeslag). Ein må tenke på komposisjonen av kakefatet med ulike smakar, ulike former, ulik framgongsmåte. Det skal vere variasjon og noko for alle å finne på kakefatet.

Reglane blir som følger. Kakene delast inn i grupper på tre. Den beste i kvar gruppe går vidare rett i boksen. Den andre kjem med i eit kvalifiseringheat, og den siste ryk rett ut (neidå, skal jo etast, sjølvsagt, i fuglefamilien har det aldri vore noko problem med at ein må kaste julekaker).

Det blir difor slik:
1. juleslag: Pepperkaker, brune pinnar, konfektkaker.
2. juleslag: Berlinerkransar, sandkaker, sandnøtter.
3. juleslag: Smultringar, krumkaker, glaskaker
4. juleslag: Ormevepsebol, kokosmakroner, pikekyss
5. juleslag: Pecankjeks, kvite kakemenn, S-ar

Men dessverre er det slik at nokre sortar nok har blitt utvalt litt på førehand. Gruppene er sett opp slik at det ikkje er heilt tilfeldig kven som vinn. Ikkje noko rettvis gruppetrekking her, nei! Hovuddommaren er heilt klart partisk. Men ikkje upåverkeleg. Men det skulle teke seg ut om pepperkaker kom sist i gruppa, då hadde ikkje jula stått til påske.

(Alle bileta for tida er altså frå nettbrettet, ettersom den nye datamaskina ikkje snakkar saman med kameraet for tida. Vi håpar dei blir vener etter kvart, før minnebrikka på kameraet er full...)




fredag 5. desember 2014

Nissehuer til lure små nissar

Denne enkle, strikka nissehua på tjukke pinnar kan ein starte på kvelden før nissefesten i barnehagen, og like fullt kle nisseungen fin og raud i dagen etter!

Kortnissehue til nissefesten

Denne hua vart strikka til ein nisse på 1,5 år, og passa like fint året etter. 

Du treng:
5 strømpepinnar 5,5. 
Litt over eit nøste (dvs to nøster) tjukt raudt garn, til dømes Alaska, eller anna garn som passar til pinne 5-6. Det går sannsynlegvis fint å bruke to tynne trådar som skal strikkast på pinne 3, til dømes tynn alpakka. 

Framgangsmåte:
Legg opp 72 masker laust på pinnane, fordel likt over fire pinnar. 

(Trikset med å legge opp laust er ikkje å legge opp på to pinnar saman, slik eg alltid har trudd, men å ha avstand mellom maskene ein legg opp. Om ein legg opp på to pinnar, er det feil tråd som blir lausare, og det hjelper ikkje det spøtt, dessverre.)

Strikk ein kort (eventuelt lengre) enkel ribbekant, kan vere ein rett og ein vrang, to rette og to vrange eller her, to rette, to vrange første runde, og deretter forskyving av dei rette maskene ein til venstre annankvar runde. Dette blir ein litt mindre kvass kant. 

Start på glattstrikkinga rundt og rundt og rundt. Etter 6 omgangar skal det takast inn ved å strikke glattstrikk 16 masker og deretter maske 17 og 18 saman. Dette tek ein opp att 3 gonger, og det blir totalt 4 fellingar på denne omgangen. 

Glattstrikk 4 omgangar til (eventuelt strikk 6 omgangar og få ei litt lengre hue), og fell på nytt, denne gongen ved å strikke 15 masker glatt og deretter maske 16 og 17 saman. 

Og slik går det rundt og rundt. Litt treigt i starten, men så raskare og raskare jo nærare toppen ein kjem. Etter ni fellingar, start med å berre strikke 3 glattstrikksrundar før neste felling. Etter tre fellingar med tre glattstrikkomgangar mellom, gå over til 2 rundar for dei 4 neste fellingane, og deretter kvar andre runde. Når det berre er åtte masker att på pinnane, trekkast tråden gjennom alle maskene og snørast saman til ein spiss.

Lag ein enkel liten dusk ved å vikle litt av restetråden rundt og rundt eit eller anna, til dømes rundt tommelen og peikefingeren på den eine handa, og deretter knyte stramt saman midt på med ein annan trådende. Dusken festast godt i tråden frå strikkinga. På denne hua er det også knytta eit lite band rundt overgangen mellom dusk og hue, og det går også an å knyte fast ei lita bjelle som ringlar fint når nissen spring rundt (men sånne småting som kan puttast i små munnar, må festast ekstra nøye!)

Fest trådane, og nissehua er klar!


Ein annan type hue er den nålebundne, som blir tjukkare og står rett opp av seg sjølv. Den er det vanskeleg å oppgje oppskrift på, med nålebinding bør ein ha den ein skal nålebinde til like ved, slik at ein kan formbinde direkte og tilpasse etter kvart, iallefall når ein skal sette saman den første runden og halde fram med stadige spiralar oppover topphua. Nålebinding står det meir om på denne bloggsida.

Nålebinding er meir tidkrevande, gir tjukkare og mindre elastisk hue, men den blir jo den flottaste og mest spesielle nissehua i barnehagen, då... Liten fugl har også ei nålebunden hue, ei langhue, som det tok all verdas tid og veldig mykje ull for å lage. Hua vart påbegynt like etter jul og ferdig etter påske, og den gongen var det ingen som forstyrra nålebindinga! Men det er mykje godt ein kan vente på, og vi veit jo kor lenge jula varer...