Vi er omringa av gravemaskiner her i reiret, men no tek det snart slutt. Trur vi nok ein gong. Det er omfattande planar for bygging kring oss, også i vår eigen heim, så det blir mange sår i naturen kring oss, sår det tek lang tid å lækje.
Difor er der så gledeleg å sjå eit uventa syn, ei solsikke som strekk seg opp frå grus og gjennom ei trapp i eit stillas, naturen slår attende! Det er kanskje ei von om at det kjem betre tider igjen.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar