Det har vore mange fivrel innom i buskene allereie i sommar, og dei arbeider saman med humlene utrøyttelege mot det mål å lage ein rik haust med frø, frukt og bær til alle som vil ha.
Men å fange eit fivrel på film er som å fotografere vinden, kanskje vanskelegare, for vinden held stort sett fram å blåse i same retningen. Men fivrel er små blomar som flyg viltert og ustyrleg gjennom luft. Men dei vil vel heller ikkje bli fanga, dei vil vere slik dei alltid har vore. Dei er som melodiar spela på ei sølvfløyte, hoppande hit og dit. Men stundom set dei seg og kviler, strekker vengene i sollyset, og då må ein vere der og ta dei bileta ein skal. Det kjem til å bli mange bomskot før dei verkelege sommarfuglbileta dukkar opp på desse sidene...
Humlene er meir heimslege, stødige og tunge i enden. Dei summar når dei kjem, dei summar og brummar til arbeidet, men dei gjer jobben. Humlene skal ein sette pris på, for dei held hjula i naturen i gang med ein låg brummelyd.
Blomane lever farleg i hagen her. Ei lita hand er styggeleg snar til å plukke og like snar til å kaste frå seg att. Rabarbra er også i faresonen. Fugleungen smakar på kvar og ein av rabarbrastilkane, før ho freistar å sette dei fint på plass der dei stod. Enkelte delar av konseptet med plantar har ho definitivt ikkje fått med seg.
Merkeleg nok var det i denne solveggen fugleungen og liten fugl sat i snøen på reinsdyrskinn i vinter. No er det midtsommar og herleg vekst og lukt av alt som gror. Mygg og knott er det også rikeleg av, så lufta er full av så mykje for tida...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar