Vi pakkar og lesser i esker og kassar, og snart skal vi traske ned til nabohuset for å flytte inn der. Men slik småtrasking tek jammen ei stund, og hjelpe meg så mykje TING vi har!
Kanskje litt for ofte tenkjer eg at denne må eg spare på, den kjem nok til nytte ein dag. Ofte gjer den jo det, men i mellomtida ligg den jo der, i vegen, og rotar. Heldigvis er litt rot eit teikn på ein aktiv hjerne, og det har vi i det minste fleire av her i reiret. Nett difor er det som det er!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar