Katten

Dei er fine motiv, kattane. Det skal dei ha. Elles er no hundar best, spør du meg. Ein veit kvar ein har dei. Men katten er nok den váraste i garden, hundane er eit anna slag. Når eg tenkjer på det, er det mest som fugleungen og minstefuglen. Fugleungen er så tydeleg ein hundetype, (ja! Ut på tur! Eg vil ha litt mat! Og ula ein utløyser utover heile fuglehaugen når ting ikkje går som dei skal...) medan minstefuglen enn så lenge er ein mjuk kattunge, som ligg og høyrer på lydane og ser enno litt dårleg på lang sikt. Og han ventar, og mæl når ein kjem smilande til han. Så mjuk og god å halde! 

Men ikkje misforstå, dei er enno ikkje som hund og katt, dei to små, i tydinga full kamp om plass og rang. Det tek vel eit par år, det. 

 

Katten sit

i tunet

når du kjem.

Snakk litt med katten.

Det er han som er varast i garden.

 

 (Katten, Olav H. Hauge)